Χρόνια τώρα στο λιμάνι,
πειρατές εμείς θαλασσοπόροι,
ζωές προσπαθήσαμε ως στεριανοί να χτίσουμε,
στα πρέπει και στην καθιέρωση σιμά τους να βαδίσουμε,
κοντά τους μα την ψυχή αφήνοντας στη θάλασσα,
πόσο καιρό να αντέξουν οι θαλασσοδαρμένοι;
Πόσο αντέχεις την αγκυρα να βλέπεις σκουριασμένη στο λιμάνι
νομίζοντας πως η στεριά με σένα έχει να κάνει ;
αλλού είν η Ψυχή, Ιθάκη την προσμένει
κι εμείς στο κατάρτι την αφήσαμε δεμένη.
Ανάσα δώσε μου,
Ούριε Άνεμέ μου,
απόφαση να πάρω να σαλπάρω
προτού σαλτάρω
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Κι αν σαλπάρουμε και σαλτάρουμε μεσοπέλαγα,τότε τί κάνουμε ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤουλάχιστον εδώ - το σαλτάρισμα είναι υποφερτό !
Καλό Σ/Κ αγαπητέ
καλώς σε βρήσκω!καλό σαλπάρισμα με ευνοικό άνεμο και όλοι οι Θεοί μαζί σου!μακάρη!δεν πάει άλλο στη στεριά,καλύτερα στα πέλαγα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρε σαλπαρισμένοι είμαστε χρόνια τώρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://mariatweety.blogspot.com
ΑπάντησηΔιαγραφήSIMOS