Gold vessels of fine wines,
thousands a gallon,
Jade dishes of rare meats,
costing more thousands,

I lay my chopsticks down,
no more can banquet,
I draw my sord and stare
widly about me:

Ice bars my way to cross
the yellow river,
Snows from dark skies to climb
the T'ai-hang mountains!

At peace I drop a hook
into a brooklet,
at once I am in a boat
but sailing sunward...

Hard is the journey,
Hard is the journey,
So many turnings,
And now where am I?

So when a breeze breaks waves,
bringing fair weather,
I set a cloud for sails,
cross the blue oceans!

Li Po

...κι αέρα στα πανιά μας!

Φύγαμε!

Αέρα στα πανιά μας

Στην υγειά μας κι αέρα στα πανιά μας συνπειρατές...είθε οι θάλασσες να είναι λάδι και οι θησαυροί μας μακριά απ τον Άδη. Όρτσα τα πανιά

Εγκαταλείψατε κάθε ελπίδα εσείς που εισέρχεστε

Υπάρχουν ονειροπόλα πνεύματα που δεν αρκούνται στο να πάλλουν τις χορδές της πεζής πραγματικότητας αλλά επιζητούν διακαώς την είσοδο που οδηγεί στην ατραπό της φαντασίας.

Ταξιδεύουν στην πλάτη του Πήγασου, συντροφεύουν τους ημίθεους στους άθλους τους φανερώνοντας το δρόμο για την Κολχίδα, πατούν σε δρόμους λησμονημένους ακολουθώντας τον Ίκαρο στο τελευταίο του ταξίδι, για να καθίσουν στο άρμα του Ήλιου που τους οδηγεί στον Ηριδανό. Βουτούν στα νερά του και τα νερά γεννούν γοργόνες και σειρήνες, νεράιδες και ξωτικά.

Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες στη διάβα τους και Τέρατα στην άκρη του κόσμου όπου οι θρύλοι και οι μύθοι είναι ακόμη ζωντανοί. Από το βυθό της Θάλασσας, στα πέπλα του Ουρανού, τη Μέση Γη να ατενίζουν.

Κόσμοι παράξενοι και ξεχασμένες εποχές ανοίγονται μπροστά τους, καθώς η φαντασία όρια δε γνωρίζει...

... μα τι πιο αδυσώπητο από την ίδια την πραγματικότητα που αυτή και μόνο συναντούν μπροστά τους...